İnsan, ömrünün belli çağlarında, ömür merdivenlerinin kaçınılmaz basamaklarından geçerken hayat yasasının doğal seyri altında yıpranıp erimekte ve her canlı gibi hayatın sonuna doğru sürüklenmektedir.

Bu sürüklenişte, bir zamanların en büyük canlı gücü olarak dünyayı dolduran insanın, hayatın çocukluk, öğrenim yılları veya yaşlılık yılılarında adeta kendi kendini inkar etmesinin, büyük bir yıkılışın trajedisi vardır. 

İhtiyarlık bu gidişin son basamaklarına geliş olarak tanımlanabilir. İhtiyarlık çağı, insanın bir Ekim mevsiminden sonra ürün topladığı bir devir de olabilir. 

Bugünkü dünyamız, uzun bir ömrün ve bu ömrün her devrinde güçlü kalmanın yolunu araştırmakta ve bu uğurda çabalar sarf etmektedir. 

İnsanoğlu çocukluk, öğrenim yılları ve  bir de yaşlılığında en çok yardıma muhtaçtır. Bu anlarında yalnız muhtaç değil alıngandır, duyguludur da. Ama onlarıı ayakta tutan, onu iflastan kurtaran, ona hayat ve güven veren, bu duygusal yönün iyi olması ve örgütlenmesidir. 

Bugün kendi gücü ve hayatını kazanabilecek yeteneklerden yoksun bu insanların çoğu dış kaynaklı psikolojik ve maddi yardımlara muhtaçtır. Bu insanların zor günlerinde yardımcı olunması halinde güçleneceklerini biliyor ve bu konularda onlara yardımci olmağa çalışıyoruz. Sonunda hayata tutunmağı başaran  bu insanları da yurduna, ulusuna bir şeyler kazandırabileceklerine inanıyoruz. 

“ Güçsüzler Yurdu “ taşıdığı isim itibarı ile güçlü insanların engin tevazusuna sığınarak bulunan bir isimdir. 

İsminde gücün güçsüzlüğü gibi mistik bir derinlik yatıyor. 

Güçsüzler Yurdu, insanların günlerini aydınlık ve mutluluk içinde geçirmesi için güçlü uğraşlarda bulunacak idealist insanların elinde çok güzel yollardan geçecektir. Bu güzel yolun yolcularının aydınlık inançlarla kurdukları Güçsüzler Yurdu, her ne şekilde olursa olsun yaşanılmış yılların güçlü ve belki kimsesiz kişilerine güvenli yarınlar hazırlamanın yarışında olacaktır. Bu yarış güçsüzlüğün yeşil yollarını hazırlayacaktır. 

Öyle ise yalnız problemi açıklamakla kalmayıp, işin çözüm kısmındaki düşüncelerimizi de paylaşalım. 

     1- Sevgi dolu bir toplum olma yolunda beynimizi ve yüreğimizi kullanmak.
     2- Türkiye’ nin her yerinde benzer yardım dernekleri kurulması için enerjilerimizi bütünleştirmek.
     3- Toplumun çabalarıyla birlikte kişisel olanaklarımızı seferber etmek.